3.6.09

Familiekwestie

Niet, dus.


Zeurende moeders, pratende moeders. Lachende vaders, boze vaders. Gekke ouders, lieve ouders, zonder ouders. Vreemde tantes, schreeuwende nichtjes. Gestoorde neefjes, hypocriete ooms? Kokende oma, etende opa. Lopende opa, rijdende oma. Reizende tante, sarcastische oom. Vragende ogen, lachende monden, gierige handen, maar bij een rapport, guller dan gedacht. Verlegen voeten, voorzichtig aanbellen om te wachten tot ik opendoe. Dan komen ze binnen, 'gefeliciteerd' en de enveloppen regenen door de kamer. 'Is dat nou je vriendje? Beetje rijke ouders, als je snapt wat ik bedoel?' 'Ga je nog dansen vanavond? En wie neem je mee?' 'Hoe is het op school?' 'Wat ben jij gegroeid!' 'Lach eens een beetje, of kan dat niet meer?' 'Voel jij je wel goed? Je ziet zo wit' 'En wie hebben we hier?' 'Zing eens voor ons, je doet het zo mooi' 'Eet je wel genoeg? Hier neem een koekje' 'Hoe is het nou, meis? Kijk me eens aan' 'Wat heb je daar, een gek apparaatje? 'Nee oma, dat is een mobiel'.


'O' zegt ze. 'Geeft niet hoor, oma' zeg ik.

1 opmerking:

I admit, I really really love to see how other people write and speak.
I do.