9.6.09

I've been waiting by the phone


Without saying a word

Ik denk, dat het lang genoeg geduurt heeft. Bellen is sowieso een naar iets. De boodschap is duidelijk: Geen - Interesse. Het gebeurt zo verschrikkelijk vaak, maar iedere keer doet het pijn. Een beetje, of veel, dat hangt van de persoon af. In dit geval weet ik het zelf niet eens. En trouwens, waarom zou het me raken? Ik bedoel, alsof het zo belangrijk is. Ontkennen is makkelijk, weglopen nog makkelijker. Als het maar easy going is, vind ik het prima. Gewoon nergens aan vast zitten, geen verwachtingen. Geen eisen, geen gezeik. Helemaal top.

3 opmerkingen:

I admit, I really really love to see how other people write and speak.
I do.