Je bent maar schijn

Leven als een onstuimige, rusteloze nacht is best vermoeiend;

in jouw hoofd is het eenrichtingsverkeer
en ik ga er tegenin

I wrote you a song, sorry

ik zou willen dat ik liedjes voor je kon praten, liedjes voor je kon dromen


dan deed ik niets anders
voor jou doe ik alles

De benen nemen

Uit de toon vallen uitkijken voordat ik je inhaal val je achterover doorlopen niet omkijken uitkleden door, struikelen vergat vergieten maken dat je wegkomt, maak dat je wegkomt voor ik je inhaal



ik pak mijn benen in een koffer
samen vertrekken we naar ver-hier-vandaan

åska

gråta, tjut, jag vill inte längre ta allt hänsyn, jag vill vara som du vill jag, vem du vill, kommer jag att, tills dess, gråter jag tills jag inte längre kan, en cykel mot väggen sovande, och du inte hittar mig

hade, visst, förstå

Ontbijt

ik draai me mooi nog een keer om dacht ik terug naar de wazige droom die ik droomde, dacht ik, en nog niet eruit nee, nee, waarom eruit want mijn wekker roept, hij roept 'ontbijt!' herhaalt zijn woorden nog wat, bang dat ik het niet hoor, 'ontbijt ontbijt' en ik hoor je best
stommel de trap af, armen strekken, geeuw een keer en
'mmmooorgen' zeg ik, 'lijk ik op jou?'